Εξοπλιστικά Μυστήρια I

Η Ανάγκη Ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων

Για να μην επαναλάβουμε τα τετριμμένα, οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν ενισχυθεί εξοπλιστικά κατά τα τελευταία δεκαπέντε έτη, ενώ τα τελευταία δέκα έπεσαν θύμα περικοπών σε ακόμη πιο θεμελιώδη στοιχεία όπως το προσωπικό, τα λειτουργικά έξοδα και τα ανταλλακτικά. Τα προηγούμενα είχαν, σωρευτικά, σοβαρότατες επιπτώσεις στη συνολική στρατιωτική ισχύ της Χώρας. Οι δύο διαδοχικές τουρκικές επιθέσεις χαμηλής εντάσεως κατά το έτος 2020 έφεραν το γεγονός στο προσκήνιο και δημιούργησαν πίεση για άμεση ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής ισχύος.
Η αναγνώριση της αναγκαιότητας για αυξημένη στρατιωτική ισχύ οδήγησε στη δρομολόγηση ενός συνολικού προγράμματος ενίσχυσης της στρατιωτικής ισχύος, το οποίο σχηματικά συνοψίστηκε στις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 2020, και το οποίο περιλάμβανε, περίπου κατά λέξη, τα ακόλουθα έξι σημεία:

1. Η Πολεμική Αεροπορία αποκτά αμέσως μια μοίρα 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale με ταυτόχρονη αντικατάσταση των παλαιότερων Mirage 2000 BG/EG.
2. Το Πολεμικό Ναυτικό εκκινεί τις διαδικασίες για την ένταξη στον στόλο του τεσσάρων νέων φρεγατών πολλαπλού ρόλου. Παράλληλα, εκσυγχρονίζει και αναβαθμίζει 4 φρεγάτες Meko, που ήδη διαθέτει. Τα νέα σκάφη θα πλαισιωθούν, επίσης, από 4 ναυτικά ελικόπτερα MH-60R.
3. Εμπλουτίζεται συνολικά το οπλοστάσιο και των τριών Κλάδων, και αμέσως αποκτώνται: νέα αντιαρματικά όπλα για τον Στρατό Ξηράς, νέες τορπίλες βαρέος τύπου για το Πολεμικό Ναυτικό και νέοι κατευθυνόμενοι πύραυλοι για την Πολεμική Αεροπορία.
4. Το δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων ανανεώνεται με την πρόσληψη 15.000 ανδρών και γυναικών σε ορίζοντα 5ετίας. Ταυτόχρονα, επαναξιολογείται όλο το πλαίσιο της στρατιωτικής θητείας και της εκπαίδευσης, ώστε οι στρατεύσιμοι να αποκτούν δωρεάν πιστοποιημένες δεξιότητες, δηλαδή επαγγελματικά εφόδια για την πολιτική τους ζωή.
5. Ενεργοποιείται η Αμυντική Βιομηχανία. Ήδη, στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας, αμερικανικά κεφάλαια επενδύουν στον εκσυγχρονισμό τους. Στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά σύντομα εισέρχεται στρατηγικός επενδυτής, διατηρώντας τις θέσεις εργασίας. Ολοκληρώθηκε η διαγωνιστική διαδικασία, το αμέσως επόμενο διάστημα επίκειται η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης της ΕΛΒΟ και αναδιοργανώνεται η ΕΑΒ, ώστε να μετατραπεί σε κέντρο συντήρησης αεροσκαφών για την ευρύτερη περιοχή.
6. Οι Ένοπλες Δυνάμεις ενισχύουν την ψηφιακή τους λειτουργία αλλά και τη θωράκισή τους από κυβερνοεπιθέσεις υβριδικού τύπου. Σε κάθε επιχειρησιακό τους επίπεδο εγκαθίστανται σύγχρονα συστήματα που εξασφαλίζουν ασφαλή ροή στην πληροφορία και συνεπώς έγκαιρη κινητοποίηση.

Οι εξαγγελίες αυτές φαίνεται ότι αποτελούν τη βασική περιγραφή ενός σχεδιαζόμενου, και εν μέρει υλοποιούμενου, προγράμματος δέκα (ή ένδεκα) δις ευρώ, χρονικού ορίζοντα πέντε (ή επτά) ετών για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να διακριθεί σε πέντε επί μέρους στοιχεία:

(α) Μέτρα για την άμβλυνση του οξύτατου προβλήματος επάνδρωσης των Ενόπλων Δυνάμεων (σημείο (3) των εξαγγελιών).

(β) Μέτρα για την αντιμετώπιση οξύτατων ελλείψεων σε όπλα, όπως τορπίλες, αντιαρματικά, και αερομεταφερόμενοι πύραυλοι (σημείο (3) των εξαγγελιών) καθώς και σε ανταλλακτικά -στοιχείο που δεν αναφέρθηκε αλλά ήταν το οξύτερο πρόβλημα των τελευταίων ετών.

(γ) Μέτρα για την αμυντική βιομηχανία (σημείο (5) των εξαγγελιών).

(δ) Μέτρα για την κυβερνοασφάλεια (;) των Ενόπλων Δυνάμεων (σημείο (6) των εξαγγελιών).

(ε) Μέτρα για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων σε μείζονα οπλικά συστήματα και συγκεκριμένα σε μαχητικά αεροσκάφη και κύριες μονάδες στόλου (σημεία (1) και (2)).

Στο παρόν και το επόμενο κείμενο θα σχολιαστούν μόνον τα σχετιζόμενα με το (ε), δηλαδή με τα δύο μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα ή με ό,τι αφορά τον βασικό «αναπτυξιακό» σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Το F-35 συνεχίζει να μας δίνει πολύτιμο χρόνο…

Όπως έχουμε πει σε σειρά αναρτήσεων, το F-35, που αποτελεί ίσως τον σημαντικότερο αναδυόμενο κίνδυνο για την ελληνική άμυνα στο προσεχές μέλλον, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στην εξέλιξή του. Αν και είναι σαφές ότι πλέον το πρόγραμμα δεν έχει πρόβλημα επιβίωσης, η χρονική του εξέλιξη παραμενει προβληματική.

Σε συνέχεια των αναρτήσεων για τη χρονική του εξέλιξη, παρατίθεται υπόμνημα του Διευθυντή του Γραφείου Επιχειρησιακών Δοκιμών και Αξιολόγησης του Πενταγώνου με αποδέκτες τον αμερικανό Υφυπουργό Αμύνης επί των Προμηθειών και τον Υπαρχηγό του Μεικτού Επιτελείου των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Το υπόμνημα έχει ημερομηνία 11 Δεκεμβρίου 2015 και ήρθε στο φως από το περιοδικό Aviation Week & Space Technology.

Από τα αναφερόμενα προκύπτει σαφώς ότι η πρόοδος της εξέλιξης του λογισμικού είναι σαφώς πιο αργή απ’ ότι δείχνουν οι επίσημες αναφορές, ότι η πρόοδος του προγράμματος επιταχύνεται «εικονικά» ενώ στην πράξη κουκουλώνονται εκκρεμότητες και προβλήματα που δε μπορούν να παρακαμφθούν και θα απαιτήσουν υποχρεωτικά πρόσθετο χρόνο (πολύ περισσότερο του προϋπολογισμένου) και πόρους.

Αυτό στην πράξη σημαίνει για την Π.Α. ότι έχει περισσότερο χρόνο στη διάθεσή της για να οργανώσει την αντίδρασή της στην επικείμενη τουρκική αγορά. Και ο χρόνος αυτός της είναι υπέρπολύτιμος, όχι μόνον εξ αιτίας της οικονομικής δυσκολίας, αλλά επειδή στον τεχνολογικό ανταγωνισμό, μία από τις πλέον κρίσιμες παραμέτρους είναι ο χρόνος.

Η Π.Α. οφείλει να εκμεταλλευτεί όλον τον χρόνο που έχει στη διάθεση της, και να μην προβεί σε πρόωρες ενέργειες που θα της στερήσουν το κρίσιμο πλεονέκτημα που της παρέχει η καθυστέρηση του προγράμματος F-35.

Οι τεχνολογικές εξελίξεις τρέχουν ραγδαία, και το F-35 έχει ήδη απωλέσει σημαντικό μέρος της υπεροχής που του εξασφάλιζε η τεράστια επένδυση που έγινε γι’ αυτό.

Η πρόωρη εκδήλωση εξοπλιστικής αντίδρασης θα είναι κεφαλαιώδες λάθος εξοπλιστικής και τεχνολογικής πολιτικής. Και ο αγώνας στον αέρα κρίνεται και κερδίζεται ή χάνεται στην επιδέξια διαχείριση της τεχνολογίας εξ ίσου όσο και στην επιχειρησιακή και τακτική δεξιότητα των αεροπορικών δυνάμεων. 

Περισσότερα για τη στρατηγική της αντιμετώπισης του F-35 θα αναρτηθούν προσεχώς, σε εκτενές θέμα σχετικά με το ζήτημα αυτό.

Το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την Άμυνα – Μέρος 3ο

Η «Νέα Στρατηγική Προμηθειών» των ΕΔ

Πριν από λίγο καιρό ξεκίνησε μία παρουσίαση του προεκλογικού, τότε, προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για την Άμυνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαια πλέον κυβέρνηση, όμως στο βαθμό που το πρόγραμμά του αποτυπώνει την αντίληψη του κόμματος για την άμυνα, αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για το τι μπορεί να περιμένει (και να μην περιμένει) κανείς στον τομέα αυτό. Πέραν αυτού, ιδιαίτερα επειδή σε αρκετά σημεία το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει ενδιαφέρον επειδή δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερη πολιτική ή ιδεολογική θέση του κόμματος, αλλά υιοθετεί αντιλήψεις που έχουν διαδοθεί γενικώς στην ελληνική κοινωνία (στον βαθμό που αυτή ασχολείται με αμυντικά θέματα), και που, δυστυχώς, υποσκάπτουν την άσκηση αμυντικής πολιτικής. Η παρουσία του αρχηγού των ΑΝΕΛ στη θέση του Υπουργού έχει, ούτως ή άλλως, μικρή σημασία για την άσκηση της αμυντικής πολιτικής, που στην πραγματικότητα ασκείται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τον ΑΝΥΕΘΑ Ήσυχο ως υπεύθυνο της Αμυντικής Βιομηχανίας και τον ΥΦΕΘΑ Τόσκα υπεύθυνο για την οργάνωση και τη δομή δυνάμεων, στον Καμμένο Υπουργό μένουν μόνον τα μικρόφωνα, οι κάμερες και η πιθανότητα επιρροής του σε ελληνοτουρκική κρίση – δευτερεύουσα κι αυτή, αφού και σε αυτή την περίπτωση αυτή θα είναι ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εξωτερικών και ο Α/ΓΕΕΘΑ που θα έχουν τον κρίσιμο ρόλο.

Το αντικείμενο του παρόντος κειμένου είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τις αμυντικές προμήθειες, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στο προεκλογικό του πρόγραμμα. Το θέμα έχει προφανή φόρτιση λόγω των εξωφρενικών σκανδάλων που έλαβαν χώρα κατά την περίοδο 1996-2004, και των απόνερων που αυτά άφησαν μέχρι σήμερα. Αλλά και πέραν των «σκανδάλων», ή και χωρίς αυτά, η πολιτική προμηθειών είναι βασικός τομέας αμυντικής πολιτικής: το πόσο καλά καταφέρνεις να εξοπλίζεις τις Ένοπλες Δυνάμεις σου είναι και σύνθετο και κρίσιμο θέμα στρατηγικής, και μάλιστα υψηλής στρατηγικής, με όχι τόσο προφανείς σημασία και διαστάσεις. Και το πόσο καλά τα καταφέρνει κανείς, εξαρτάται από την ισχύ της οικονομίας του, της αμυντικής του βιομηχανίας και από την ικανότητά του στην πολιτική προμηθειών.

HEMPAS: Μία ελληνική πρόταση για παθητικό ραντάρ – και τα όρια του ελληνικού αμυντικού μηχανισμού

Γράφουν ο Βελισάριος και ο HBS

Το παρόν κείμενο συντάχθηκε με βάση πληροφορίες που αντλήθηκαν από ανοικτές πηγές καθώς και από πληροφορίες που παρέσχε στον HBS ο εκπρόσωπος της «Ομάδας Θεσσαλονίκης» κ. Αθανάσιος Κωνσταντινίδης, στο πλαίσιο δύο συνεντεύξεων.

Το σύνολο των πληροφοριών και των στοιχείων που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη σύνταξη του άρθρου αυτού είναι αδιαβάθμητα.

Εισαγωγή

Μία από τις βασικότερες αδυναμίες του μηχανισμού ασφαλείας της χώρας και βασικός λόγος της πολιτικής της καχεξίας αποτελεί η αποτυχία της να αναπτύξει στοιχειώδη αμυντική βιομηχανία για να υποστηρίξει την αμυντική ισχύ που η θέση της και η πολιτική της απαιτεί. Η αποτυχία αυτή αποτελεί ειδικότερη περίπτωση της γενικής αδυναμίας της χώρας να ασκήσει βιομηχανική πολιτική, για λόγους που έχουν σχέση αφ΄ενός με την οργανωτική ανεπάρκεια αφ΄ετέρου με την έλλειψη πολιτικής βούλησης για κάτι τέτοιο.

Μια χαρακτηριστική περίπτωση της αδυναμίας αυτής αποτέλεσε η υπόθεση του συστήματος HEMPAS/CCIAS που απασχόλησε τον χώρο της άμυνας τα τελευταία έτη. Η υπόθεση αφορά την υποβολή μιας πρότασης προς τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εκ μέρους μιας ολιγομελούς ομάδας πανεπιστημιακών, προερχόμενων από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Αντικείμενο της πρότασης είναι η εγχώρια ανάπτυξη και παραγωγή ενός συστήματος παθητικών αισθητήρων που θα ενταχθεί στο Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου της ΠΑ και θα ενισχύσει σημαντικά τόσο την επιβιωσιμότητά του όσο και την δυνατότητά του να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά υφιστάμενες και επικείμενες απειλές που αδυνατεί να αντιμετωπίσει. Η πρόταση αυτή δεν είναι θεωρητική αλλά, τουλάχιστον σύμφωνα με την ομάδα των πανεπιστημιακών – αποκαλούμενων «Ομάδα Θεσσαλονίκης», είναι ώριμη και η φάση της ανάπτυξης του συστήματος έχει ήδη προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό.

Μετά από περισσότερο από επτά έτη παλινωδιών και μπουφονικής διαδικαστικής ασυναρτησίας, στις αρχές του φθινοπώρου του 2013 το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης ενημέρωσε επισήμως τους πανεπιστημιακούς που είχαν υποβάλει την πρόταση ότι δεν ενδιαφέρεται γι΄ αυτήν.

Εν τω μεταξύ, εμφανίστηκε στον τύπο, ημερήσιο και ειδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό, ένας μικρός αλλά όχι ευκαταφρόνητος αριθμός αναφορών στην υπόθεση αυτή. Οι βασικότερες αναφορές στον γραπτό τύπο υπήρξαν δύο αναφανδόν θετικές για το σύστημα τοποθετήσεις, καθώς και μία αρνητική. Οι θετικές ήταν μία αναφορά του αμυντικού συντάκτη Πάρη Καρβουνόπουλου στην εφημερίδα «Real News» με τίτλο «Το υπερόπλο μένει στα χαρτιά», της 14ης Αυγούστου 2011, και μία του αμυντικού συντάκτη Μάνου Ηλιάδη στην εφημερίδα «Δημοκρατία» με τίτλο «Μία απόφαση στα όρια της Εθνικής προδοσίας», της 22ας Σεπτεμβρίου 2013. Αρνητική αναφορά υπήρξε η εμμέσως αρνητική τοποθέτηση του αμυντικού συντάκτη Βαγγέλη Παγώτση (περιοδικό «Ελληνική Άμυνα και Τεχνολογία», τ.27, Απρίλιος 2012, άρθρο με θέμα «Αντιμετωπίζοντας τα τουρκικά F-35A, Μέρος Β’: Παθητικά Συστήματα και Συνολική Αποτίμηση»), Οι παρουσιάσεις στο διαδίκτυο φαίνεται να έχουν ως βασική πηγή τα έντυπα άρθρα καθώς και την απάντηση του τότε Αναπληρωτή Υπουργό Αμύνης Ραγκούση σε επερώτηση που έγινε σχετικά με το θέμα από τον βουλευτή των ΑΝΕΛ Σπύρο Γαληνό (επερώτηση υπ. Αριθμ. 6763 της 15ης Μαρτίου του 2012). Η τελευταία αυτή απάντηση αποτελεί και την πλέον επίσημη και αναλυτική δημόσια (και συνεπώς αδιαβάθμητη) αναφορά στο θέμα. Την αναφορά αυτή επικαλέστηκε άλλωστε και το περιοδικό «Ελληνική Άμυνα και Τεχνολογία» στον διαδικτυακό του τόπο, στις 10 Απριλίου 2012 προκειμένου να επιβεβαιώσει την προηγούμενη του θέση (Επιβεβαίωση ανάλυσης της «ΕΑ&Τ» για τα συστήματα PBR από το ΥΠΕΘΑ).

Θα ήταν αφελές να σχηματίσει κανείς γνώμη σχετικά με την αξία και την σκοπιμότητα ανάπτυξης του συγκεκριμένου συστήματος από τα δημοσίως διαθέσιμα στοιχεία. Η διατύπωση γνώμης σχετικά με ένα τέτοιο ζήτημα απαιτεί αφ΄ενός αναλυτικά τεχνικά στοιχεία του συστήματος, αφ΄ετέρου τεχνικές γνώσεις και εμπειρία εξαιρετικά εκτενή, την ποιότητα και τη φύση της οποίας μάλλον δεν αντιλαμβάνονται όσοι σπεύδουν να υπερθεματίσουν ή να αναθεματίσουν.

Chinook: Η βέλτιστη επιλογή, έστω κι από τύχη.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του τύπου, οδεύει προς  υλοποίηση η πώληση στις Ελληνικές ΕΔ 10 βαρέων ελικοπτέρων Chinook CH-47D των αμερικανικών ΕΔ, με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους, .

Η – μάλλον αναπάντεχη – αυτή εξέλιξη είναι από τις πλέον σημαντικές που έχουν γίνει κατά τα τελευταία έτη για την άμυνα του Αιγαίου Πελάγους και διαμορφώνει μια πραγματικότητα στην ΑΣ που είναι πολύ πιο ορθολογική και επιχειρησιακά αποτελεσματική απ΄ ότι προέβλεπαν οι δικοί μας αρχικοί σχεδιασμοί. Και είναι κρίμα που η κατάσταση αυτή διαμορφώθηκε από ανάγκη και όχι από τον ελληνικό σχεδιασμό.

Υπενθυμίζεται ότι η ελληνική πλευρά αρχικά επεδίωκε την προμήθεια μέσων ελικοπτέρων UH-60, τουλάχιστον 30 για την ακρίβεια, προς αντικατάσταση του γηρασμένου στόλου των περίπου 90 UH-1 διαφόρων προελεύσεων.

Η χρήση των ελικοπτέρων

Για να θέσουμε το ζήτημα απλά, οι στρατοί χρησιμοποιούν τα ελικόπτερα σε τρεις διαφορετικούς ρόλους:

• Ο πρώτος, και μάλλον λιγότερο ενδιαφέρων, ρόλος αφορά την απλή αερομεταφορά δυνάμεων κι εφοδίων.

• Ο δεύτερος ρόλος είναι αυτός που αφορά την παροχή ευκινησίας σε κάποια δύναμη τους, μαζί με το υλικό της, ώστε να μπορούν να την αναπτύξουν με ταχύτητα στη περιοχή της επιλογής τους, γενικώς εντός της φίλιας διάταξης, προκειμένου αυτή να εμπλακεί άμεσα στη μάχη. Αυτές είναι οι λεγόμενες αεροκίνητες επιχειρήσεις.

• Ο τρίτος ρόλος αφορά την αεροπορική μεταφορά και ρίψη ή προσγείωση αεραποβατικών δυνάμεων και των μέσων υποστήριξης τους εντός των εχθρικών τοποθεσιών και στην περιοχή των μετόπισθεν, δηλαδή την ανάπτυξη μάχιμης δύναμής τους σε περιοχή εκτός της φίλιας διάταξης (όσο ρευστή κι αν είναι αυτή), μη εξασφαλισμένη και μη ελεγχόμενη, και σε σημείο που παρέχει κάποιο κρίσιμο τακτικό ή επιχειρησιακό πλεονέκτημα. Αυτές είναι οι λεγόμενες αεραποβατικές επιχειρήσεις.

Η πτώση του ε/π Apache. Και πως λειτουργεί η άμυνα στη χώρα…

Την Παρασκευή, στις 30 Ιουλίου 2010, ελικόπτερο Apache, με πλήρωμα τον Ταγματάρχη Δ.Α. και συγκυβερήτη Αρχιλοχία Γ.Κ.,  κατέπεσε στα Μέγαρα κατά τη διάρκεια δοκιμαστικής πτήσης.

Από το GreekHelicopters:

Ο χειρότερος εφιάλτης του χειριστή ελικοπτέρων έγινε δυστυχώς πραγματικότητα σήμερα περίπου 11:43 τοπική στο αεροδρόμιο της Παχης Μεγάρων.

Το Apache, που ανήκε στην πρόσφατη παρτίδα που παρέλαβε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, εκτελουσε δοκιμαστική πτήση μετα απο επιθεώρηση στο ΤΣΥΑΥ (Τάγμα Συντήρησης Αεροπορικού Υλικού).

Αξιόπιστος αυτόπτης μάρτυρας που γνωρίζει καλά το αντικείμενο αλλά δεν μας επέτρεψε να δημοσιοποιήσουμε το όνομά του, αναφέρει τα εξής:

…το ελικόπτερο είχε εκτελέσει μερικούς κύκλους κατά την διάρκεια των δοκιμών ακολουθώντας επακριβώς το προκαθορισμένο ίχνος και ερχόμενο πάντα στην τελική του 26 και αρκετά ψηλά εκτελώντας κατα πάσα πιθανότητα αυτοπεριστροφές στο πλαίσιο ελέγχων.

Την τελευταία φορά όμως δεν ακολούθησε την συνήθη διαδρομή αλλά βρέθηκε να κλείνει τον κύκλο του και να περνάει πάνω από τα υπόστεγα της πολιτικής πίστας σε ύψος που κατά την εκτίμησή μου δεν ήταν πάνω από 400 πόδια. Αυτή η ασυνήθιστη πορεία και ύψος του μοιραίου Apache με έκανε να το παρατηρήσω όταν είδα το στροφείο να παρουσιάζει υπερβολική κόνωση σε βαθμό που οι πτέρυγες ήρθαν σε γωνία άνω των 45 μοιρών από το δίσκο περιστροφής.

Ταυτόχρονα σχεδόν με την κόνωση η μία πτέρυγα αποκολλήθηκε και ακούστηκε έντονο σφύριγμα υπερστροφής των κινητήρων. Το σκάφος περιστράφηκε δεξιόστροφα και χτύπησε στο έδαφος σχεδόν ανεστραμμένο. Η έκρηξη ήταν άμεση και την ακολούθησε φωτιά ενώ κομμάτια μάλλον απο τις πτέρυγες συνέχιζαν να πέφτουν…

Τα θερμά μας συλλυπητήρια στις οικογένειες των δύο χειριστών κυβερνήτη Ταγματάρχη Δ.Α. και συγκυβερήτη Αρχιλοχία Γ.Κ. που έχασαν τη ζωή τους άδικα, σε αυτό το φρικτό δυστύχημα. Δεν έχουμε λόγια…

Τριήμερο πένθος στις Ένοπλες Δυνάμεις κηρύχθηκε με απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Διετάχθη η διενέργεια προανάκρισης από τον εισαγγελέα του Πρωτοδικείου, ενώ Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του ΓΕΣ διερευνά απο νωρίς τα αίτια του συμβάντος.

Όπως όλοι έμαθαν, το ε/π ανήκε στη μερίδα των -D που δεν παραλαμβάνοντας από το 2007, λόγω παρατηρήσεων της Επιτροπής Παραλαβής τους. Μεταξύ των παρατηρήσεων: Ύπαρξη φθορών στα στροφεία, που η εταιρεία υποστήριζε ότι είναι άνευ πρακτικής σημασίας.

Τα ε/π άρχισαν να παραλαμβάνονται στο τέλος του 2009…