Τι «δένει το ατσάλι» μιας Μονάδας Πεζικού;

«Γιατί η δύναμη της Αγέλης είναι ο Λύκος

κι η δύναμη του Λύκου η Αγέλη»

Το Βιβλίο της Ζούγκλας

Ράντγιαρντ Κίπλινγκ

του Γκρέγκορυ Νιούμπολντ, Αντγου USMC (ε.α.) 

(μετάφραση Τ.Τ.)

Το παρακάτω άρθρο αναρτήθηκε στον ιστότοπο War on the Rocks στις 9 Σεπτεμβρίου 2015 και γράφτηκε από τον Αμερικανό Αντιστράτηγο ε.α. των Πεζοναυτών Γκρέγκορυ Νιούμπολντ (Gregory Newbold). Μπορείτε να βρείτε το πρωτότυπο εδώ.

Ο Αντιστράτηγος Νιούμπολντ είναι πρώην πεζικάριος των Πεζοναυτών και διετέλεσε διοικητής σε όλα τα κλιμάκια από διμοιρία μέχρι μεραρχία. Η τελευταία του θέση ήταν Διευθυντής Επιχειρήσεων στο Αμερικανικό Διακλαδικό Επιτελείο («ΓΕΕΘΑ»)

Ο τρέχων διάλογος σχετικά με τις γυναίκες στο Πεζικό διεξάγεται σε ένα τεχνητό πλαίσιο, γιατί η συζήτηση σχεδόν πάντα αυτοπεριορίζεται στις σωματικές ικανότητες. Οι διαφωνίες εκφράζονται μέσα σε αυτό το ατελές πλαίσιο, ενώ εκ προοιμίου υποτίθεται ότι οι σωματικές προδιαγραφές και επιδόσεις είναι μετρήσιμες, ενώ ό,τι είναι μη μετρήσιμο είναι υποκειμενικό και πιθανότατα «άδικο».

Εφ’ όσον αποφασιστεί ότι ο ποσοτικός προσδιορισμός των επιδόσεων είναι η μόνη απαίτηση που έχει σημασία, συνεπάγεται λογικά πως αν προσδιοριστούν οι απαιτήσεις που αφορούν το Πεζικό, για παράδειγμα ο αριθμός των έλξεων, η πορεία με φόρτο 30-35 κιλά, ή η μεταφορά ενός τραυματία 80 κιλών, τότε μπορεί να αξιολογηθεί αν οι γυναίκες είναι κατάλληλες για τις μονάδες Πεζικού.

Όχι Πανέμορφες

του Martin van Creveld

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο ιστολόγιο του συγγραφέα Martin van Creveld με τον τίτλο: «Not-hot»

Μεταφράζεται και αναδημοσιεύεται εδώ με την ευγενική άδεια του.

Ο πρόσφατος εορτασμός της «Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας» έδωσε στις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (Israel Defense Force – ΙΕΔ) την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουν στοιχεία σχετικά τον αριθμό των γυναικών που υπηρετούν στις τάξεις τους καθώς και τις ειδικότητες (Military Occupation Specialties) που αυτές κατέχουν. Το θέμα αποκτά σημασία επειδή στην πραγματικότητα οι Ι.Ε.Δ. είναι οι μόνες παγκοσμίως που εφαρμόζουν την υποχρεωτική στράτευση των γυναικών. Συνεπώς, έχουν αναλογικά περισσότερες γυναίκες στις τάξεις τους από οποιονδήποτε άλλον στρατό. Από το 1949 μέχρι το 1970 ήταν επίσης οι μόνες που εκπαίδευαν γυναίκες στη χρήση όπλων, έστω και τελείως συμβολικά. Οι ξένοι που παρακολουθούσαν τις ετήσιες παρελάσεις της Ημέρας της Ανεξαρτησίας ή τύγχανε να συναντούν γυναίκες που συμμετείχαν σε ασκήσεις πορείας, κοίταζαν με θαυμασμό τον συνδυασμό ντεκολτέ και αυτομάτων Ούζι. Για λόγους που ο Φρόυντ θα μπορούσε να εξηγήσει, ελάχιστοι μπορούσαν να αντισταθούν.

Ενώ οι δυτικές ένοπλες δυνάμεις, με επί κεφαλής τις αμερικανικές, άρχισαν από το 1970 να επεκτείνουν τον ρόλο των γυναικών σε καθήκοντα πέραν των διοικητικών (ως γραμματέων) και ιατρικών (κυρίως ως νοσοκόμων), οι Ι.Ε.Δ. έμειναν πίσω. Μόνον μετά τα τέλη του 1970, το οξύ πρόβλημα έλλειψης προσωπικού που είχε προκύψει εξ αιτίας της τεράστιας μεγέθυνσής του στρατού λόγω του Αραβο-ισραηλινού Πολέμου του 1973 οδήγησε σε αναθεώρηση. Την επόμενη ώθηση την έδωσε ο αμερικανικού στυλ φεμινισμός που έφτασε στο Ισραήλ στα μέσα της δεκαετίας του ’80, λίγο μετά την υπογραφή συνθήκης ειρήνης με την Αίγυπτο. Έκτοτε, οι ισραηλινές φεμινίστριες απαιτούν θορυβωδώς το δικαίωμα να υπηρετούν οι γυναίκες σε οποιαδήποτε θέση, συμπεριλαμβανομένων των μαχίμων. Τώρα που οι αριθμοί έχουν δημοσιοποιηθεί, μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα: πόσο επιτυχώς έχουν υπηρετήσει;