Προμήθεια AAV-7 για τους Έλληνες Πεζοναύτες, Μέρος 2ο

Όπως και για όλα τα εξοπλιστικά θέματα, η εκτίμηση ενός οπλικού συστήματος δε μπορεί να γίνει χωρίς εκτενή ανάλυση του επιχειρησιακού πλαισίου δράσης του, η οποία και παρέχει τα κριτήρια για την αποτίμηση των τεχνικών χαρακτηριστικών.

Για τις δυνάμεις Πεζοναυτών οι αμφίβιες επιχειρήσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το Αιγαίο Πέλαγος. Αυτό το θέατρο επιχειρήσεων αποτελεί ένα από τα πιο απαιτητικά και σύνθετα θέατρα επιχειρήσεων παγκοσμίως, και τα προβλήματα που θέτει είναι «διακλαδικά», με τη βαθύτερη έννοια του όρου, δηλαδή όχι απλώς του συντονισμού των ενεργειών αλλά της συνέργειας και της αλληλεξάρτησης των επιχειρησιακών επιδιώξεων.

Τα ελληνικά επιχειρησιακά προβλήματα στο Αιγαίο

Στο θέατρο επιχειρήσεων του Αιγαίου Πελάγους, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν αντιμετωπίζουν ένα μονοσήμαντο αμυντικό πρόβλημα. Από επιχειρησιακής απόψεως, οι απειλές μπορούν να διακριθούν σε τρεις ουσιωδώς διαφορετικές μεταξύ τους περιπτώσεις:

  • απειλή για την κατάληψη ενός μείζονος, κατοικημένου νησιού, όπως είναι η Λήμνος, η Μυτιλήνη, η Χίος, η Σάμος, η Κάλυμνος, η Κως ή η Ρόδος
  • απειλή για την κατάληψη ενός μικρότερου μεγέθους αλλά σημαντικού, κατοικημένου νησιού, όπως οι Φούρνοι, η Πάτμος, η Λέρος, οι Λειψοί, οι Αρκοί, η Λέρος, η Νίσυρος, η Τήλος, η Σύμη ή το Καστελόριζο (και ο κατάλογος δεν είναι, φυσικά ακριβής ή εξαντλητικός)
  • απειλή για την κατάληψη μικρών ακατοίκητων νησίδων ή βραχονησίδων

Ο ρόλος των Πεζοναυτών – και μέσα σε αυτόν και η ενδεχόμενη αξιοποίηση του AAV-7 – μπορεί να εξεταστεί με βάση τη διάκριση αυτή.

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Προμήθεια AAV-7 για τους Έλληνες Πεζοναύτες, Μέρος 1ο

Εισαγωγή

Σύμφωνα με δημοσίευμα του δικτυακού τόπου hellenicdefence.gr, φαίνεται ότι στις αρχές του φθινοπώρου απεστάλη στις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ ερώτημα «Τιμής και Διαθεσιμότητας» (“Ρrice & Availability”) για 20 Αμφίβια Οχήματα Εφόδου AAV-7A1 με αναβάθμιση χαμηλού κόστους. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αλλά και με την από μακρού χρόνου εκφραζόμενη θέση στελεχών των Πεζοναυτών, πρόκειται για το πρώτο βήμα κάλυψης μιας επιχειρησιακής απαίτησης για 75-100 οχήματα συνολικά,  ποσότητα ικανή για τον εξοπλισμό των μονάδων ελιγμού της 32ας Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Ο ίδιος δικτυακός τόπος σε άλλο δημοσίευμα, μερικές μέρες αργότερα, εξέφρασε την ανησυχία του σχετικά με την τύχη της υπόθεσης αυτής, με δεδομένο ότι είναι το τρίτο κατά σειρά σχετικό ερώτημα που έχει απευθυνθεί στις αμερικανικές αρχές, τη στιγμή που οι απαντήσεις στα δύο πρώτα ερωτήματα αγνοήθηκαν, κατά τρόπο μάλλον ανοίκειο για τις διακρατικές υπηρεσιακές σχέσεις. Ταυτόχρονα, ενδιαφέρον για του ιδίου τύπου οχήματα (και, στην πράξη, για τα ίδια οχήματα) φέρεται να έχει εκφράσει σχεδόν ταυτόχρονα και η Τουρκία.

Η είδηση της κινητικότητας σχετικά με τα οχήματα αυτά είναι σημαντική. Η αποτίμησή της, όμως, δεν είναι τόσο αυτονόητη όσο εκ πρώτης όψεως ακούγεται. Επιπλέον, θέτει ορισμένα ευρύτερα ζητήματα τόσο σε ότι αφορά το επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου όσο και το δόγμα των ελληνικών αμφιβίων δυνάμεων.

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου