Μερικά νέα για την παραλία…
30 Ιουλίου 2017 13 Σχόλια
Καθώς ο Ιούλιος τελειώνει και τα μπάνια του λαού μπαίνουν στην τελική ευθεία, τρία μικρά ειδησεογραφικά, για να έχουμε να σκεφτόμαστε παρά θιν’ αλός. Δεν είναι «breaking news», δηλαδή δεν είναι χθεσινοβραδυνά, είναι όμως -κάπως- ενδιαφέροντα.
(Θερμές ευχαριστίες στον φίλο Κ. για την επισήμανση και των τριών ειδήσεων.)
Είδηση 1η : Έκθεση Αμυντικού Υλικού Idet ’17 στην Τσεχία
Στις 31 Μαΐου διοργανώθηκε στο Μπρνό της Τσεχίας έκθεση αμυντικού υλικού. Η είδηση που ενδιαφέρει εμάς ήταν η συμμετοχή της Τουρκίας στην έκθεση.
Η Τουρκία ήταν ο τιμώμενος προσκεκλημένος της Έκθεσης, με παρουσία δύο κρατικών αρχών και έντεκα (11) εταιρειών:
Μία σειρά φωτογραφιών δίνει μια εικόνα για την έκταση και την ποιότητα της τουρκικής παρουσίας:
Είδηση 2η: Το σχεδιαζόμενο τουρκικό μαχητικό TF-X
Το περιοδικό Air Forces Monthly, στο τεύχος Ιουλίου 2017, έχει εκτενές αφιέρωμα στο σχέδιο της Τουρκίας για την κατασκευή νέου εθνικού μαχητικού, υπό τον προσωρινό τίτλο TF-X.
Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι σκόπιμα μη αναγνώσιμες, προκειμένου να μην παραβιαστούν τα πνευματικά δικαιώματα του περιοδικού. Η ουσία είναι, όμως, ότι η προσπάθεια είναι πάρα πολύ σοβαρή, η Βρετανία είναι επίσημος συνεργάτης και η BAE άμεσα κι ενεργότατα εμπλεγμένη. Επιπλέον εμπλοκή έχει και η SAAB. Η προσπάθεια είναι προσπάθεια ενός σοβαρού βιομηχανικού κράτους να εισέλθει στην (πολύ κλειστή) λέσχη κατασκευαστών μαχητικών.
Είδηση 3η: Η τουρκική εταιρεία AB (ASELSAN-Bilkent) Micro Nano (EU Micro Nano)
Η γνωστή και μη εξαιρετέα εταιρεία ASELSAN, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Άγκυρας «Μπιλκέντ» (İhsan Doğramacı Bilkent) ίδρυσαν την εταιρεία AB Micro Nano για την παραγωγή κι εμπορική διάθεση ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, μία επένδυση ύψους περίπου τριάντα (30) εκατομμυρίων δολαρίων. Η εταιρεία ιδρύθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014 και ανήκει κατά 50% στην ASELSAN και κατά 50% στο πανεπιστήμιο Μπιλκέντ. Η κατασκευή της παραγωγικής εγκατάστασης ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 2016, και η παραγωγή ξεκίνησε στο Εξ αρχής ο σχεδιασμός της επένδυσης περιλάμβανε και την (εμπορική) κατασκευή μονολιθικών μικροκυματικών ολοκληρωμένων κυκλωμάτων (MMICs) τεχνολογίας αζωτούχου γαλλίου (GaN). Σημειώνεται ότι η «τεχνογνωσία» κατασκευής MMIC τεχνολογίας GaN έγκειται στη δυνατότητα μεγάλης κλίμακας παραγωγής τους με αποδεκτό εμπορικά κόστος. Τον Μάρτιο του 2017, η μητρική εταιρεία ASELSAN ανέθεσε στην AB Micro Nano σύμβαση για την κατασκευή των MMIC αζωτούχου γαλλίου, ενώ οι δυνατότητες και τα σχέδια δεν περιορίζονται στο προϊόν αυτό.
Για να θυμηθούμε τα βασικά, τα MMIC αζωτούχου γαλλίου (ή νιτριδίου του γαλλίου) είναι μία από τις κρίσιμες τεχνολογίες που επιτρέπουν την αλματώδη βελτίωση των μικροκυματικών ραντάρ, καθώς επιτρέπουν την μεγάλη αύξηση της εκπεμπόμενης ισχύος από τις στοιχειοκεραίες τους.
Αυτά από το Μπιλκέντ.
Από το ΕΜΠ, τι νέα; Εντάξει οι καταλήψεις;
(Προ παντός, όχι στην κινδυνολογία. Ο Ερντογάν οδηγεί την Τουρκία στον Μεσαίωνα, κι εμείς έχουμε acquis communautaire, το οποίο είναι καλύτερο από δώδεκα βαριά τεθωρακισμένες μεραρχίες, που θα έλεγε κι ο Πάγκαλος.)
Άντε, παίδες, καλές διακοπές να έχουμε.
Βελισάριος 
Αγαπητοί διαχειριστές,
Αυτό που μας υποσχεθήκατε τότε εδώ (https://belisarius21.wordpress.com/2016/12/31/%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%ae-%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ac-2/#comment-4938) να είστε σίγουροι πως μας άφησε από τότε, με το στόμα ανοιχτό να περιμένουμε το κουταλάκι με το βύσσινο!!!
Ο 15 Αύγουστος έρχεται σε 16 ημέρες, και εσείς μας λέτε τώρα καλές βουτιές. Παρά θιν’ αλός και think αλλιώς. Σνιφ, Κλαψ και Λυγμ μαζί. Ας είναι. Καλές βουτιές με όμορφες στιγμές για όλους.
Και χρόνια πολλά για τις 15 Αυγούστου (που λόγω διακοπών δεν θα έχουμε κάποιοι σύνδεση). Αλλά να ξέρετε οτι από Σεπτέμβρη, θα έχουμε περισσότερες απαιτήσεις από εσάς.
Επι του θέματος πάντος, την ψυχή μας μαύρη, μάς την έκαναν τα άρθρα από την IDEF 2017 από την Π & Δ.Τούτο, απλά μας τα ξαναθύμισε όλα….
Μακέτα…μακέτα!
Η τουρκία φαίνεται ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ.
Δεν ξεχνά το εμπάρκο που ακολούθησε τον ΑΤΤΙΛΑ. Όταν τα μισά της αεροπλάνα είχαν καθηλωθεί και υποχρώθηκε να αγοράσει F-104S, τη στιγμή που οι Έλληνες παρέτασαν τα F.1CG και τα A-7H. Εμπάρκο που διήρκησε μέχρι την ιρανική επανάσταση και την ανατροπή του Σάχη και που δεν κλιμακώθηκε πλήρως λόγω της αποχώρησης της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, που αποδυνάμωσε το AFSOUTH και έδωσε επιχειρήματα στο φιλοτουρκικό λόμπυ.
Αντιλήφθησαν τούρκοι και τουρκάλες ότι, προκειμένου να υλοποιήσουν τα σχέδια τους σε βάρος των γειτόνων τους (καθολικά και όχι εναντίον ενός μόνο γείτονα) πρέπει αφενός να αποκτήσουν αυτάρκεια στους κρίσιμους τομείς, αφετέρου δε να είναι τόσο δυνατοί ώστε να μπορούν να ορθώνουν ανάστημα και έναντι των παραδοσιακών δυνάμεων, τουλάχιστον σε περιορισμένη κλίμακα και σε ορισμένο τόπο και χρόνο.
Αυτή τη στιγμή η τουρκία δεν χρειάζεται το F-35 ή το C-400 προκειμένου να απειλήσει τους γείτονές της. Μπορεί να το κάνει με αυτά τα όπλα που παράγει η ίδια. Ειδικά με τα SOM τα οποία μπορεί να εξαπολύσει χωρίς τα αεροπλάνα της να παραβιάσουν τον εναέριο χώρο των γειτόνων της.
Η διαπίστωση αυτή είναι σημαντική, διότι τα γεγονότα τρέχουν πιο γρήγορα από το εξοπλιστικό της. Η τουρκία βρέθηκε πέρυσι μπλεγμένη στη Συρία, ενώ του χρόνου θα βρεθεί ανακατεμένη στην κρίση που θα ξεσπάσει στα Βαλκάνια. (Μπορεί και να ζητήσει από τους γείτονές της να επιτρέψουν τη διέλευση των στρατευμάτων της από το έδαφός τους).
Οι γείτονες λοιπόν δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι χωρίς το F-35 δε δαγκώνει.
@Jerry
Έχεις τα δίκια σου. Αλλά οι υποχρεώσεις που αναφέραμε τότε, αντί να αμβλυνθούν, εντάθηκαν.
Θα επανέλθουμε όμως με όλα τα υπεσχημένα, και σύντομα. Και με πολύ περισσότερα απ΄ όσα φαντάζεσαι.
»
Από το ΕΜΠ, τι νέα; Εντάξει οι καταλήψεις;» Το άρθρο είναι όντως καταθλιπτικό, αλλά με αυτή την τελευταία αποστροφή μας το χάλασες. Καταρχήν το ΕΜΠ εξακολουθεί να βγάζει Μηχανικούς εξαιρετικής κατάρτισης, Καταλήψεις-ξεκαταλήψεις, δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Σε γειτονικό φόρουμ πριν λίγο καιρό συζητήθηκε διεξοδικά το ζήτημα της συνεργασίας ΕΜΠ-Ενόπλων Δυνάμεων και το συμπέρασμα είναι πολυ διαφορετικό από ότι περιμέναμε πολλοί, μεταξύ αυτών και ο γράφων http://e-amyna.com/panepistimiakh-ereuna-kai-amyna-sthn/ Διάβασε ειδικά τα σχόλια του «Πάτε Καλά».
Οπότε το πρόβλημα δεν είναι ούτε στο Μετσόβιο, ούτε σε κανένα άλλο ΑΕΙ, είναι αλλού. Στο ελληνικό κράτος και τη δημόσια διοίκηση.
Τίθεται το ερώτημα αν θα μπορούσαμε εμείς να έχουμε ακολουθήσει το παράδειγμα των γειτόνων: Ως ένα βαθμό σίγουρα. Προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι έπρεπε να κατασκευάζουμε τα δικά μας UAV, πυραύλους διαφόρων χρήσεων, θερμικά και ηλεκτρονικά, αυτό που κάνουν και οι γείτονες δηλαδή. Ως εκεί όμως.Πιό εξεζητημένα οπλικά συστήματα, όπως άρματα, αεροσκάφη κλπ. θα έπρεπε να συμμετέχουμε σε συμπαραγωγές ή να τα αγοράζουμε έτοιμα. Το TFX είναι απίστευτο μεγαλόπιασμα για μια πολεμκή βιομηχανία επιπέδου Τουρκίας. Σοβαρά τώρα, θέλουν να φτιάξουν ένα αεροσκάφος της κλάσης του F-22 Raptor; Δικινητήριο αεροσκάφος αεροπορικής υπεροχής και stealth; Αυτό που δεν έχουν επιτύχει Κίνα και Ρωσία; υποψιάζομαι ότι θα έχει την τύχη του Altay, που ανακοινώθηκε το 1999 και ακόμη δεν έχει μπει σε παραγωγή (και ένας θεός ξέρει πότε και αν θα μπει σε παραγωγή).
Κάτι που ξεχνάμε είναι η χρηματοδότηση για την ανάπτυξη όλων αυτών των προγραμμάτων αμυντικής τεχνολογίας, που προέρχεται από εξωτερικό δανεισμό και διάφορες αραβικές χώρες. Την πρώτη πηγη δεν την έχουμε πλέον, τη δεύτερη δεν την είχαμε ποτέ και ούτε θα την αποκτήσουμε. Όσο για το οικονομικό όφελος από ολη αυτή την επένδυση, αυτό δεν έχει έρθει ακόμη, και είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει ποτέ.
Η Τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει αρχίσει να ξεφεύγει, μπορεί αρκετά από τα προϊόντα της να είναι στο στάδιο του σχεδιασμού ή των ομοιωμάτων κάποια άλλα όμως είναι σε παραγωγή και τίποτα δεν αποκλείει να μπουν και άλλα στην πορεία!
Μπορεί να μην είναι state of the art είναι όμως εγχώρια κατασκευασμένα και τίποτα δεν αποκλείει να γίνουν στο μέλλον!
Η σύγκριση με την αντίστοιχη ισχνή βιομηχανία μας είναι τουλάχιστον ανησυχητική για να μη πω καταθλιπτική, εμείς στρουθοκαμηλίζουμε ως συνήθως υποθέτοντας ή καλύτερα …ευχόμενοι ότι τα περισσότερα προγράμματά τους θα παραμείνουν στα σχεδιαστήρια ή ότι θα γονατίσει η οικονομία τους άρα θα σταματήσει η χρηματοδότηση ή ότι θα διαλυθούν σαν κράτος εις τα εξ΄ων συνετέθησαν.
Η ελπίδα βέβαια λένε πεθαίνει τελευταία καλό θα ήταν όμως να μην έχουμε πεθάνει εμείς πρώτοι…
Μερικά σχόλια επί των κυκλωμάτων GaN (δεν ειμαι σιγουρος βεβαια κατα ποσο ενδεικνονται για παραλία):
α) Αρχικά δεν καταλαβαίνω πως κολλάει το Μετσόβιο(αλήθεια, γιατί ειδικά το ΕΜΠ; ) και γενικά το οποιοδήποτε ελληνικό ΑΕΙ στην κουβέντα. Δλδ μια τουρκική ΕΤΑΙΡΙΑ επενδύει στην παραγωγή κυκλωμάτων και φταίνε τα ελληνικά ΑΕΙ επειδή ελληνικές ΕΤΑΙΡΙΕΣ δεν φτιάχνουν μονάδες; Δλδ το πρόβλημα δεν είναι η εφορία, η έλλειψη στήριξης από την κυβέρνηση, η εσωτερική αγορά κοκ αλλά τα ΑΕΙ; ΚΑι γενικότερα ας πούμε πως στα ΑΕΙ όλη μέρα κοπροσκυλιάζουν με καταλήψεις, τι εμποδίζει τις εταιρίες να συνεργαστούν με τα ερευνητικά ιδρύματα που δεν έχουν καταλήψεις;
Αρα αν θελουμε να ειμαστε σωστοι πρεπει το ερωτημα να αναστραφει στις εταιριες πχ ιντρακομ, θεον, οτε κοκ και να αναρωτιομαστε τι εμποδιζει τις εταιριες να φτιαξουν μοναδα παραγωγής (σιγουρα οχι …οι καταλήψεις αλλα πολυ πιο ουσιωδη θεματα οπως η βαρια φορολογια για να ζει το βυσματουχο και παρασιτικο δημοσιο).
β)Παντως εγώ προσωπικά δεν ξέρω στην Ευρώπη μεγάλα ΑΕΙ που μπαίνουν τόσο χοντρά μέτοχοι σε spin offs (50% !!!), κάπου στο 3 με 12% (αναλόγως το ΑΕΙ και την τεχνολογία) περιορίζεται η συμμετοχή στα μεγάλα ΑΕΙ.Και προσωπικά αμφιβάλλω αν και στις ΗΠΑ τα ΑΕΙ μπαίνουν μέτοχοι με 50%. Η πάγια τακτική λέει πως αφήνει το ΑΕΙ, το χώρο, τη χρήση εξοπλισμού και τα papers και παίρνει αντάλλαγμα ένα 10% (το σύνηθες), δεν κάνει μπίζνα ο πρύτανης (δεν ειναι άλλωστε αυτός ο θεσμικός του ρόλος) με τα λεφτα του κρατους. για ερευνα Σορρυ κιολας αλλα η ολη φαση μου θυμιζει τις ….ιερες μπιζνες ενος ηγουμενου στο Αγιο ορος…
Πάντως το κράτος έχει δώσει ενα μη αμελητέο ποσό για έρευνα σε αντίστοιχα αντικείμενα σε εταιριίες/ιδρύματα/ΑΕΙ:
http://www.si-cluster.gr/el/activity-fields/access-to-finance/24-stateaid2.html,
ερευνητικα ιδρυματα εχουν χωθει σε κοινα προτζεκτ με ξενες εταιριες
http://project-nanotec.com/forth.html
τον σύνδεσμο κατασκευής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων θα τον βρούμε εδώ:
http://www.hsia.gr/
ενώ πατέντες έχουν επίσης βγει (επι παραδειγματι και ειδικα πανω στο GaN: Growth of nitride semiconductor hete rostructures including Indium Aluminium Gallium Nitride alloy layers by Molecular Beam Epitaxy with RF – plasma source , A. Georgakilas, N. Pelekanos, E. Dimakis, FORTH, Application for Greek Patent, Ref. N. 20020100376 (9 – 8 – 2002)).
Που πάει να πει πως κινούμαστε στο χώρο, αναιμικά μεν αλλά υπάρχουμε με μεγάλες προοπτικές εξελιξεις, κυρίως όταν …ομαλοποιηθεί η χώρα.
Punchline: το προβλημα για κατασκευη κυκλωματων στην Ελλαδα ειναι η φορολογια (βαρια και με συχνες αλλαγες), η απουσια διαθεσης του ΙΤ για τετοιες μοναδες (πολλοι οι λογοι) και πιθανοτατα οχι τα …ΑΕΙ και οι καταληψεις τους (αλλωστε υπαρχει ινστιτουτο για αυτη τη δουλεια που δεν κινδυνευει απο καταληψεις)
γ) Πέρα από αυτά, οφείλω λίγο να εκφράσω την απογοήτευση μου για το πως αντιμετπίζει την κατασκευή κυκλωμάτων το GaN το μπλογκ. Οκ, η ασελσαν αποφασίζει να μπει μαζικά στην παραγωγή κυκλωμάτων GaN: Ορθή επιλογή εφόσον αυτή τη στιγμή υπάρχουν κυρίως 4 παραγωγοί τέτοιων κυκλωμάτων και υπάρχει χώρος για ανάπτυξη.
http://www.eenewspower.com/news/top-four-companies-dominate-gan-market-booms
‘Ομως πρέπει να αντιληφθούμε πως δεν είμαστε στην ίδια κατάσταση και δεν απαιτούνται ίδιες κινήσεις εκ μέρους μας:
Η Τουρκία έχει εσωτερική αγορά 80 μυρίων.Σημαινει πως θα πουληθούν αρκετά προιόντα εντός της χώρας ώστε να πει η ασελσαν πως ακομα και με κακη ποιοτητα προιοντος (πχ υπερθερμανση κυκλωματων με κακα σχεδιασμενες ψυκτρες, κακο brazing, κρυσταλλικες ατελειες κατα την επιταξη κοκ) τα λεφτα της θα τα βγαλει ευκολα. Εμεις εφοσον δεν μπορουμε να βασιστουμε στην εσωτερικη αγορα (ανεξαρτήτως κατανάλωσης), πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί στην ποιότητα προιόντος που θα βγάλουμε και ως εκ τούτου πιο προσεκτικοί στο που επιλέγουμε να βάλουμε τα λεφτά.
Υπό αυτή τη λογική, η συμμετοχή της Κρήτης (μεσω του ερευνητικου εκεί και κατ’επέκταση και του ΑΕΙ) πανω στα GaAs που έχουν μεγαλύτερη αγορά ειναι πιο λογική από το σχετικά μικρότερο εύρος εφαρμογών του GaN:
http://project-nanotec.com/consortium.html
και μετά, αν και εφόσον έχουμε χρήματα μέσω μονάδων, αγοράζουμε φτηνά από τρίτους τις πλακέτες με GaN.Τουτέστιν εκμεταλλευόμαστε το γεγονός πως βγάζεις ευκολότερα λεφτά από το GaAs και έτσι κάνουμε τη δουλειά μας με λιγότερα φράγκα.
Στο δια ταυτα: Η επενδυση της Ασελσαν για μοναδα κατασκευης ημιαγωγων GaN ειναι ενδιαφερουσα επιλογη αλλα δεν πρεπει να υιοθετηθει ως οδηγος με τυφλα ματια για την Ελλαδα. Λογικα θα τους βγει αλλα αναμενω να πεσει η τιμη των εν λογω ημιαγωγων οσο περνανε τα ετη (η ειρωνεια ειναι πως θα συμβαλλει σε αυτο και η …Ασελσαν), εφοσον η παραγωγη και η διαθεση ειναι μικρου ογκου. ‘Αλλες επενδυσεις σε πιο μεγαλες αγορες ημιαγωγων και επανχρησιμοποιηση των κερδων για αγορα των απαιτουμενων ημιαγωγων απο αλλες εταιριες (πχ απο την Panasonic) που έχουν τα εργαλεία για φθηνή και μεγάλη παραγωγή, θεωρώ πως είναι μακραν ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος δράσης. Και καθοτι μικρου ογκου το ολο συστημα, φτιαχνεις ευκολα και στοκ. Τωρα στην περιπτωση λεμε που θα χρειαστεις στοκ και δε θα σου πουλανε οι ασιατες (πολυ χλωμο, εδω πουλαγανε μεχρι και σι εν σι στους σοβιετικους εν μεσω ψυχρου πολεμου), η τεχνογνωσια υπαρχει στην Ελλαδα για κατασκευη, οι εγκαταστασεις λειπουν για βιομηχανικη παραγωγη αλλα και αυτο λυνεται (πχ μαζευεις τις επιταξιακες συσκευες απο τα ΑΕΙ σε εναν χωρο και βουαλα η βιοτεχνια σου!).
Η Ελλάδα έχει αρκετό δρόμο να διανύσει στον εν λόγω τομέα. ‘Οχι σε θέματα τεχνογνωσίας (εκεί καλά είμαστε) αλλά στο πως να δώσει κίνητρα σε επιχειρήσεις να φτιάξουν μονάδες υψηλής τεχνολογίας στην επικράτεια της, κυρίως σε τομείς με εύκολη απόσβεση. Το κυριότερο πρόβλημα αποτελεί μακράν το φορολογικό σύστημα(υψηλοι φοροι, ασταθεια) και εν συνεχεία έρχονται τα απόνερα του μιστερ ουαου (κεφαλαιακοι περιορισμοί) και η πολιτειακη ασταθεια.
ΥΓ. Συγγνωμη κιολας αλλα το επιχειρημα περι «ποιοτητας περιπτερου» δεν ειναι σοβαρο. Συμμετεχω σε διεθνεις εκθεσεις απο τα 15 μου λόγω του πατερά μου (σε άλλο χώρο) τόσο ως επισκέπτης όσο και ως συμμετέχων.Και μετά στο αντικείμενο μου, έχω δει και εγώ με τη σειρά μου 5-6 εκθέσεις. ‘Εχω κουβαλήσει προσπέκτους από 2 ηπείρους και διεθνείς εκθέσεις από διάφορες χώρες. Το τελευταίο που κοιτάξαμε στις εκθέσεις ήταν το περίπτερο. Μπορεί να μαζεύει περίεργους στις εκθέσεις για εξωτερική προβολή αλλά ουδεμία σχέση έχει με το να μαζέψει ΠΕΛΑΤΕΣ.Το θέμα μπορώ να το ξεσκίσω (σεντόνια επι σεντονιών) με προσωπική εμπειρία από τη, με εμπειρία ενός θείου μου (φτιάχνει περίπτερα σε εκθέσεις) για το πως τι και γιατί: από τη θέση του περιπτέρου, το ποτε θα βαλεις τα ιβεντς (ποιες μερες της εκθεσης), τι σκηνικα θα κανεις, ποσο κοσμο θα εχεις, τι θα παρουσιασεις και πως, κοκ. Πολύ ….επιφανειακή η κριτική εδώ.
ΥΓ2. Στους μη γνώστες ακουγεται ως ανεκδοτο αλλα αν ποτε βγουν τα πετρελαια απο τη χωρα, ακομα και αυτος ο τομεας (μικροηλεκτρονικη) θα παρει τρελη αναπτυξη. Δεν εχω χρονο και διαθεση να το εξηγησω αλλα οχι, δε συνδεεται τοσο με τα εσοδα του κρατους οσο με τις τεραστιες αναγκες του upstream για καινοτομια.
Για να μην λέμε μόνο για την Τουρκία.
– Συνεργάτης: Πανεπιστήμιο του Βίλνιους.
– Χώρα: Λιθουανία
– ΑΕΠ (ονομαστικό): $42.826 billion
– Πληθυσμός: 2,821,674
– Τοποθεσία: στο πουθενά
http://n-avionics.com/press-release/successful-orbit-test-first-ever-chemical-propulsion-system-running-board-cubesat-performed/
Τα προβλήματα με τα ελληνικά ΑΕΙ κατα την γνώμη μου είναι:
– ο μεγάλος αριθμός εισακτέων. Παρόλο που η πολιτική της μαζικής εκπαίδευσης έχει κάποια θετικά, αυτή την στιγμή τα αρνητικά υπερτερούν σημαντικά. Βασικά σπουδάζουμε κόσμο (σε ικανοποιητικό επίπεδο ακόμα) για να πάει στην Αγγλία και στην Γερμανία και στο Βέλγιο να παράξει ΑΕΠ.
Αν μικρύνει σημαντικά ο αριθμός, το επίπεδο θ’ ανέβει κατακόρυφα, αλλά και η νοοτροπία σπουδαστών και καθηγητών θ’ αλλάξει δραματικά. Καταλήψεις και μπόχα τέλος.. Υπάρχουν κάποιες αρνητικές παρενέργειες που μπορούν κάπως να μετριαστούν αν ο νομοθέτης ξέρει τι κάνει.
– Τα πολλά έτη σπουδών. Δεν είναι δυνατόν να φυλακίζεις (βασικά ευνουχίζεις) για πέντε και έξι και εφτά (!!) χρόνια το πιο δυναμικό κομμάτι του πληθυσμού σου στην καλύτερη ηλικία του σε ιδρύματα που παρέχουν κατα βάση (και στην Ελλάδα και παντού) θεωρητική κατάρτιση.
– Τα προγράμματα σπουδών. Πολύ θεωρητικούρα, λες κι όλοι θα πάνε για διδακτορικό. Ακόμα και τα ΤΕΙ τα κάναμε ΑΕΙ.. Το παιδί θέλει 2 (για τεχνολογικό) 3 άντε 4 χρόνια να μάθει πέντε βασικά πράγματα, να μάθει να «μαθαίνει» να εντρυφήσει και σε ένα πράγμα λίγο περισσότερο σε βάθος και να βγει να δουλέψει, ν’ανοίξει τα φτερά του.. Αν θέλει διδακτορικό υπάρχουν οι επιλογές.
Βέβαια τίποτα δεν θα γίνει, 1ον διότι θ’αυξηθεί η ανεργία, θα μειωθούν τα εισπραττόμενα νοίκια, θα αποδυναμωθούν οι κομματικές παρατάξεις, θα βρεθεί υπεράριθμο διδακτικό προσωπικό κλπ κλπ…
@npo
Tι εννοείτε όταν λέτε
– Τοποθεσία: στο πουθενά
;;;
Μόλις γύρισα κι εγώ από τα μπάνια του Λαού, διάβασα μερικά σχόλια κι έμεινα άφωνος.
@Λαρισαίος
Λυπάμαι που σας τα χάλασα με την τελευταία αποστροφή, αλλά στην πραγματικότητα προσπάθησα να μην είμαι πολύ στενάχωρος, γιατί είναι και καλοκαίρι. Τα πράγματα στην πραγματικότητα είναι τραγικά – που σημαίνει ανύπαρκτα. Μη σε παραμυθιάζει η φασαρία για το τίποτα. Η συνεργασία των ΑΕΙ με το Υπουργείο Αμύνης είναι μηδαμινή (για να το θέσω με ακρίβεια: έχει μηδαμινή επιρροή στην αμυντική ισχύ της χώρας, με οποιονδήποτε τρόπο κι αν το υπολογίσει κανείς). Προφανώς, ο κύριος υπόλογος είναι το Υπουργείο Αμύνης (και ΟΧΙ οι Ένοπλες Δυνάμεις), αλλά σημαντικό μερίδιο της ευθύνης ανήκει και στα ΑΕΙ, εξ αιτίας του κλίματος που επικρατεί εκεί. Το ΕΜΠ είναι το πιο προβεβλημένο ΑΕΙ της χώρας και χρησιμοποιήθηκε συμβολικά κατ’ αντιπαραβολή με το (ιδιωτικό, παρεμπιπτόντως – όχι ότι αυτό είναι το θέμα) Μπιλκέντ. Και φυσικά και οι καταλήψεις αποτελούν βασικό (όχι κι αποκλειστικό, φυσικά – κάθε άλλο) πρόβλημα των ΑΕΙ της χώρας, και στην εκπαίδευση και στην έρευνα. Φυσικά, μπορεί να υπάρχει η αντίληψη ότι οι καταλήψεις είναι ένα απλό φολκλορικό χάπενινγκ στα ΑΕΙ, που, βρε αδερφέ, δεν επηρεάζει σε τίποτα την κατάσταση – και φυσικά οι καταλήψεις είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου της άρρωστης κατάστασης
@Πάτε Καλά
Ρε φίλε, σοβαρά τώρα, είμαι κι από παραλίες: όταν παραθέτεις συνδέσμους, διαβάζεις τι ακριβώς γράφουν αυτά που παραθέτεις;;;
Παραθέτεις αυτό:
http://www.si-cluster.gr/el/activity-fields/access-to-finance/24-stateaid2.html
Διάβασες τι γράφει; Και το παραθέτεις; Ή απλώς για μπούγιο γίνεται η παράθεση;
http://project-nanotec.com/forth.html
Συμμετέχει το ITE σε ένα FP7. Και;;;
http://www.hsia.gr/
Ο ιστότοπος της ΕΝΕΒΗ. Και;;;
Τώρα, για το σχόλιο με τα 80 εκ. εσωτερική αγορά της Τουρκίας, πραγματικά δεν ξέρω τι να σχολιάσω. Στην… εσωτερική αγορά αποσκοπεί η ανάπτυξη των GaN?! Οι Σουηδοί που ξεσκίστηκαν και έβγαλαν κατ’ ουσίαν πρώτοι εμπορικά εκμεταλλεύσιμα GaN, αφήνοντας τους Αμερικανούς άφωνους, στις… λιανικές πωλήσεις στην εσωτερική αγορά αποσκοπούν;! Τι σχόλιο είναι αυτό;
Τώρα, σχετικά με τη συμμετοχή του πανεπιστημίου σε spin-off, εκεί είναι το θέμα; Ιστορικά, κάθε χώρα ιστορικά έχει χρησιμοποιήσει διαφορετική στρατηγική για το πώς θα αναπτύξει τεχνολογία και βιομηχανία. Τα πανεπιστήμια (δηλαδή οι πολυτεχνικές σχολές και οι σχολές θετικών επιστημών) ήταν πάντοτε στο επίκεντρο. Δεν είναι το θέμα το «πώς ακριβώς». Και πάντως: Σε καμία χώρα, καμία, ΚΑΜΙΑ όμως, η ανάπτυξη βιομηχανίας και δη τεχνολογίας δεν ήταν κατ’ αρχήν υπόθεση των εταιρειών. Ήταν (και είναι) πάντα, ΠΑΝΤΑ, κρατική πολιτική – κι αυτό δε σημαίνει (κατ’ ανάγκην) κρατικές εταιρείες. Το ότι στην Ελλάδα δεν το έχουμε καταλάβει αυτό, ούτε καν σε σχέση με την αμυντική βιομηχανία, είναι πραγματικά αξιοπερίεργο. Και εξηγεί κάτι από το χάλι μας.
Όλα είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Θυμηθείτε τον Ελληνικό παρεμβολέα αυτοπροστασίας Α/Φ που εγκαταστήσαμε σε δύο A7. Ξεκίνησε δοκιμαστικά το 1999 και αντί να τελειοποιηθεί, το 2003 ξαφνικά σταμάτησε, γιατί απλά πιστεύω ότι δεν υπήρχε η πολιτική βούληση ( ίσως και λόγο Ολυμπιάδας). Τα ΑΕΙ υπό όρους, είναι πρόθυμα για έρευνα, μελέτη και κατασκευή, φαντασθείτε η Intracom να κάνει μια επένδυση ενός εκατομμ. π.χ. για τηλεπικοινωνιακά συστήματα ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών σε συνεργασία με το ΕΜΠ. Πιστεύετε ότι το το ΕΜΠ ή ο Πολυτεχνείο Κρήτης θα πεί όχι?
Βελισάριε, είσαι παραλία και ασχολείσαι 14/8 με την βιομηχανία της χώρας; Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Εγώ αν 14/8 ήμουν παραλία, θα με ενδιέφερε να βρω την πιο ήσυχη της γωνιά μακριά απο ρακέτες και παιδιά, όχι να μπω στο blog.
Στο δια ταύτα:
Ι) Η παράθεση συνδέσμων θέλει να υπογραμμίσει πως η χώρα έχει την τεχνογνωσία να παράγει αν το επιθυμεί στρατιωτική τεχνολογία (τα προγράμματα), έχει δώσει λεφτά για αυτά ενώ ο σύνδεσμος της ΕΝΕΒΗ δείχνει πως υπάρχει και η στοιχειώδης βιομηχανική βάση. Αυτό που λείπει είναι η βιομηχανική παραγωγή κλίμακας, το οποίο είναι μεγάλη συζήτηση γιατί λείπει ενώ ταυτόχρονα δείχνει πως αν χρειαστεί, υπάρχουν οι δομές ώστε σε χρονικά μικρό διάστημα να εδραιωθεί μια βιομηχανική παραγωγή αν αυτό χρειαστεί (πχ σε περίπτωση πολέμου).
ΙΙ) Η εσωτερική αγορά είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα για κάθε βιομηχανική παραγωγή, ειδικά αν αυτή δεν έχει να ανταγωνιστεί εξωτερικούς αντιπάλους, συνήθως καλύτερους. ‘Οταν ο επενδυτής(είτε το κράτος είτε ιδιώτης) ξέρει πως στην Τουρκία, θα πάρει προμήθεια από το κράτος αξίας 20 μυρίων, βάζει ευκολότερα από τα λεφτά από όταν ξέρει πως αν φτιάξει το αντίστοιχο προιόν στην Ελλάδα, δε θα πάρει απευθείας αναθέσεις (γιατί μεταξύ άλλων δεν το επιτρέπει και η ΕΕ). Αν δρας σε περιβάλλον πιο ανταγωνιστικό όπως η Ελλάδα και με τη μικρή βιομηχανική παραγωγή, τότε οφείλεις να στοχεύσεις στις αγορές όπου έχεις τις περισσότερες πιθανότητες να πουλήσεις (εξου και τα γαλλ Η Σουηδία είναι καλή ως μέτρο σύγκρισης αλλα διαθέτει ήδη μια μεγάλη εξαγωγική βιομηχανία που μπορεί να απορροφήσει τα προιόντα μικρων βιοτεχνιων/βιομηχανιων που θα εστιασουν σε niche προιοντα οπως τα GaN και να τα εξάγει μέσω ισχυρότερων οργανισμων οπως πχ η Σααμπ και η Ερισκον. Εδώ ποιος θα τα απορροφήσει, η Ιντρακόμ; Εδώ δεν μπήκαν στο κόμπο να απορροφήσουν τις εταιρίες με τα UAV(EADS 3 Sigma) και αφήσαν την εταιρία να κλείσει για να μην έχουν ανταγωνιστές όταν τους παρακαλάγανε να εξαγοράσουν την εταιρία. Κοινώς η Σουδία προσφέρει ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΡΙΣΚΟ και εφόσον το …οικοσύστημα εδώ ΔΕΝ ειναι σαν της Σουηδίας, πρέπει να φερθείς ανάλογα για να μη χάσεις τα λεφτά σου.
ΙΙΙ)Στο περι ΑΕΙ και βιομηχανιας,
1.Δεν πιστεύεις πως βάζεις το κάρο μπροστά από το άλογο όταν εστιάζεις στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και όχι στη βιομηχανία; Τα ΑΕΙ δημιουργούνταν επειδή υπήρχε η ανάγκη και η πίεση από τη βιομηχανία για τεχνογνωσία, όχι το ανάποδο. Τα ΑΕΙ, τα ερευνητικά ινστιτούτα κοκ υπάρχουν για να υπηρετούν την βιομηχανική βάση. Πρώτα πρέπει να δούμε πώς θα βρούμε τεχνολογικούς φορείς που θα εξελιχθούν σε βιομηχανικούς φορείς και μετά να ασχοληθούμε με τα ΑΕΙ. Η χώρα έχει τη βάση για την τεχνογνωσία , της λείπει η θέληση να αποκτήσει βιομηχανική βάση. Και πάμε στο ΙΙΙ.2.
2.Ισχύει πως σε κάθε χώρα, η βιομηχανική βάση έχει λάβει βοήθεια από το κράτος είτε άμεσα (μέσω επιδοτήσεων ή με δασμούς στα εισαγόμενα προιόντα) είτε έμμεσα (μέσω μικρής φορολόγησης). Καθότι όμως τα λεφτά αυτά είναι …κρατικά, φαντάζομαι συμφωνούμε πως θα πρέπει να γίνει με τον δυνατό καλύτερο τρόπο η επένδυση για να μη βρεθούμε να συντηρούμε με φόρους έναν μη αποδοτικό σύνολο βιομηχανιών, έτσι; Άρα αυτή η βοήθεια θα πρέπει να δωθεί με φίλτρα και με αυστηρή αξιολόγηση για πολύ συγκεκριμένους λόγους (πχ ανάπτυξη τεχνογνωσίας). Η ελληνική βιομηχανία ημιαγωγών και τηλεπικοινωνιών όπως φαίνεται (από τους συνδέσμους που…δεν διαβάζω) έχει λάβει ποσά για συνεργασία με ερευνητικούς φορείς για να αναπτύξει τεχνογνωσία, στους τομείς που αυτή έχει επιλέξει. Άρα πρέπει να δούμε πως θα κάνουμε το βήμα παραπάνω για να μετουσιωθεί αυτή η γνώση σε παραγωγή και εδώ πιστεύω πως δεν είναι θέμα που έπρεπε να συζητάμε για ΑΕΙ αλλά για το πως θα δοθούν κίνητρα για να προχωρήσουμε σε παραγωγή προιόντων (πχ φορολογία) που θα φέρουν τα λεφτά τους πίσω. Ειδικά επειδή δε βρισκόμαστε στο 1800 να επιβάλλουμε δασμούς κατά το δοκούν, πρέπει είμαστε πολύ προσεκτικοί στο πως ακριβώς θα βοηθήσουμε μια ανερχόμενη βιομηχανική παραγωγή με επιτυχία. Μέτρα που δουλεύανε το 1800, πλέον είναι αδύνατα και αυτό θα έχει επιπτώσεις στο τι είναι εφικτό και τι όχι.
3.Η συμμετοχή του ΑΕΙ στην spin off υπογραμμίζεται για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι γιατί πρέπει να καταλάβουμε ποια ειναι η συνήθης διεθνής πρακτική και ποιες οι εξαιρέσεις, αν είναι να συζητήσουμε για δικές μας τακτικές Όταν συζητάς για το αν θες να γινει κατι, πιστευω πως καλο ειναι να λες συνηθως πως γινεται και να επισημαινεις τις εξαιρεσεις. Ο δεύτερος λόγος είναι για να υπογραμμίσουμε πιθανές αδυναμίες των απέναντι που ίσως οδηγήσουν σε προβληματικές καταστάσεις.
Ελπίζω με αυτό το κείμενο να έγινα πιο κατανοητός και ευελπιστώ να μη διαβάζεις το κείμενο από την παραλία αλλά να αναλώνεσαι στο πώς ακριβώς θα βρεις σκιά.
Κατ’ αρχάς, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον για τις διακοπές μου. Πάντως, το ότι ξέρεις που είμαι με αφήνει άφωνο, κι ελαφρώς με ανησυχεί να σου πω την αλήθεια.
Επί της ουσίας τώρα, γιατί το ζήτημα έχει τη σημασία του.
1. Ι. Οι σύνδεσμοι δεν έλεγαν απολύτως τίποτα, εκτός από το ότι ενδεχομένως εντυπωσιάζουν κάποιους που θα τους θεωρούσαν αυτονοήτως ως απόδειξη του σημείου στο οποίο παρατίθενται, είτε γιατί θα αμελούσαν να ελέγξουν το περιεχόμενό τους, είτε επειδή δεν θα ήταν (δικαιολογημένα) σε θέση να το αξιολογήσουν.
Έτσι, ο πρώτος σύνδεσμος (http://www.si-cluster.gr/el/activity-fields/access-to-finance/24-stateaid2.html) παραθέτει επτά (7) κρατικές ενισχύσεις σε εταιρείες για την ανάπτυξη της μικροήλεκτρονικής. Από αυτές τις ενισχύσεις, οι δύο (2) πάνε στη συμβουλευτική εταιρεία ΑΤΛΑΝΤΙΣ (εξαιρετική συμβουλευτική εταιρεία, που κάνει καλά τη δουλειά της, αλλά… συμβουλευτική εταιρεία), η μία (1) πάει στη συμβουλευτική εταιρεία EXELON PARTNERS, η μία (1) πάει στη δικηγορική εταιρεία ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ε.-ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ Δ, η μία (1) πηγαίνει στη συμβουλευτική εταιρεία INSILICO CONSULTING, η μία (1) πηγαίνει στην… ΕΝΕΒΗ, και η μία (1) στην εταιρεία ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΝΑΝΟ, ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΤΙΣ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ (δεν την γνωρίζω) για «Δράσεις σύνδεσης ερευνητικής δραστηριότητας στους τομείς της Μικρο-Νανοηλεκτρονικής, των αισθητήρων και των MEMS/NEMS με τη βιομηχανία». Κι αυτά τεκμηριώνουν (ή ο αναγνώστης μένει με την εντύπωση ότι τεκμηριώνουν) πως «Πάντως το κράτος έχει δώσει ενα μη αμελητέο ποσό για έρευνα σε αντίστοιχα αντικείμενα σε εταιρείες/ιδρύματα/ΑΕΙ». A propos, δεν είναι ακριβώς «το κράτος» αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση, κι αυτό είναι και καλό και κακό, αλλά μην περιπλέκουμε τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Απλώς, δεν πρόκειται για εθνική χρηματοδότηση αλλά για κοινοτική. Φυσικά, ο σύνδεσμος δεν παραθέτει τη συγχρηματοδότηση κάποιου κλάδου, ώστε να δούμε ποια είναι τα χρήματα που έχει δώσει το κράτος για την ανάπτυξη του κλάδου (αυτό θα απαιτούσε την παράθεση της χρηματοδότησης του ΕΠΑΝ σε σχετικές δράσεις, αλλά τρέχα γύρευε τώρα). Bottomline: ο πρώτος σύνδεσμος δεν έλεγε τίποτα απολύτως.
Ο δεύτερος σύνδεσμος (http://project-nanotec.com/forth.html) παραθέτει τη συμμετοχή ενός ερευνητικού ιδρύματος (του ΙΤΕ) σε ένα consortium δέκα επτά (17) εταίρων από επτά (7) χώρες σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα FP7. Στόχος του προγράμματος είναι:
«Να βελτιώσει την αξιοπιστία των διακοπτών FR-MEMS χρησιμοποιώντας υλικά νανο-δομών και επίσης να υλοποιήσει νέους τύπους λειτουργιών μικροκυμάτων στην περιοχή 10-140 GHz χρησιμοποιώντας ειδικά ανεπτυγμένες τεχνολογίες χύτευσης κυκλωμάτων GaN/GaAs/SiGe με ενσωματωμένους διακόπτες RF-MEMS»
Με απλά λόγια, και για να καταλάβει και ένας μη μηχανικός που παρακολουθεί: ένα ελληνικό ίδρυμα συμμετέχει σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα για τη βελτίωση της τεχνογνωσίας σε ένα ειδικό πρόβλημα μικροηλεκτρονικών κυκλωμάτων (και GaN και GaAs και SiGe). Αυτό είναι ένα από τα δεκάδες έως εκατοντάδες προβλήματα που αντιμετωπίζει (με κυμαινόμενη αποτελεσματικότητα) όποιος προσπαθεί να αναπτύξει μικροκυκλώματα βιομηχανικής χρήσης, πράγμα το οποίο κάνει η AB Micro Nano που αναφέρεται στην ανάρτηση. Έτσι, για να έχουμε μια αίσθηση των μεγεθών όταν λέμε ότι «κι εμείς έχουμε μικροηλεκτρονική βιομηχανία».
Ο τρίτος σύνδεσμος (http://www.hsia.gr/) είναι απλώς ο σύνδεσμος της ένωσης εταιρειών μικροηλεκτρονικής της χώρας. Νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε πως σε κάθε χώρα που έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο, υπάρχει ένας τέτοιος σύνδεσμος. Το ζητούμενο είναι τι υπάρχει πίσω από τον σύνδεσμο, δηλαδή πίσω από τις εταιρείες που συγκροτούν αυτή την ένωση, και επ’ αυτού ο σύνδεσμος και τα περιεχόμενά του δεν λένε τίποτα.
Γενικώς, είναι μια προβληματική πρακτική να παραθέτουμε συνδέσμους ή άλλου είδους παραπειστική τεκμηρίωση (που δεν τεκμηριώνει απολύτως τίποτα), βασιζόμενοι στην εκτίμηση ότι κανείς δεν θα διαβάσει (ή δεν θα καταλάβει) τι ακριβώς παραθέτουμε.
Τώρα, επί της ουσίας: στην Ελλάδα υπάρχει μια μικρή αλλά αξιοσημείωτα δυναμική βιομηχανία μικροηλεκτρονικής, προσανατολισμένη κυρίως στις διαστημικές εφαρμογές. Η βιομηχανία αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη ηλεκτρονικών συστημάτων στρατιωτικού ενδιαφέροντος. Πλην όμως, αυτό θα απαιτούσε την ύπαρξη βιομηχανικής πολιτικής εκ μέρους του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, όπερ ανύπαρκτον (επί πολλές δεκαετίες).
ΙΙ. Η «εσωτερική αγορά» του αντικειμένου μας δεν είναι τα 80 εκατομμύρια της Τουρκίας ή τα 10 εκατομμύρια της Ελλάδας, ή τα 8-10 εκατομμύρια Σουηδών, αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις της κάθε χώρας. Και βασιζόμενοι στην εσωτερική αγορά, οι κατασκευαστές επεκτείνονται στο εξωτερικό, σε εξαγωγές. Ποτέ, πουθενά δεν γίνεται ανάποδα. Για να μην έχουμε αυταπάτες. Η Τουρκία έχει επαρκή εσωτερική αγορά για την ανάπτυξη μικροηλεκτρονικής στρατιωτικών εφαρμογών; Ασφαλώς. Εδώ έχει επαρκή εσωτερική αγορά για την ανάπτυξη μαχητικού αεροσκάφους. Η Ελλάδα; Ασφαλέστατα. Αλλά αυτό απαιτεί τη δέσμευση της Ελλάδας ότι θα στηρίξει (ασφαλώς στο μέτρο των οικονομικών της δυνατοτήτων) την βιομηχανία και τα προϊόντα της. Για τα οποία, οι ΕΔ έχουν τεράστιες ανάγκες και ζήτηση. Και από τα οποία μπορεί να προκύψει στρατιωτικά (όχι «οικονομικά») κρίσιμο στρατηγικό όφελος. Και από τα οποία εξαγωγές θα έρθουν σε δεύτερη φάση – ΟΧΙ σε πρώτη. ΠΟΥΘΕΝΑ στον κόσμο και την ιστορία δεν έχει γίνει το αντίστροφο, απλώς κάποιοι προσπαθούν να μας τρελάνουν στην Ελλάδα με τις απόψεις τους. Επειδή το ζήτημα είναι κρίσιμο, ελπίζω ότι με τη νέα χρονιά θα επανέλθω αναλυτικά.
ΙΙΙ. Στα περί ΑΕΙ και βιομηχανίας. Δεν εστίασα πουθενά. Βλέποντας το Μπιλκέντ, και γνωρίζοντας την κατάσταση στο ΕΜΠ, δε μπορούσα να μην σχολιάσω. Το κάρο δεν το σέρνουν ούτε τα ΑΕΙ, ούτε φυσικά η βιομηχανία. Το κάρο το σέρνει το κράτος και η βιομηχανική του πολιτική – ΟΥΔΕΙΣ άλλος. Εάν υπάρξει αυτή, τότε βλέπουμε για τα ΑΕΙ. Αλλά γνωρίζοντας την κατάσταση στα ΑΕΙ, είναι σχεδόν προφανές ότι, εφ’ όσον δεν αλλάξει εκεί η κατάσταση, θα αδυνατούν να ανταποκριθούν σοβαρά. Το θέμα είναι το «σοβαρά». Το να υπάρχουν διάσπαρτοι 3-4 αξιοσημείωτοι καθηγητές με 15-20 αξιόλογους μεταπτυχιακούς (που πλέον απ’ αυτούς δεν μένει κανείς στην Ελλάδα), για να έχουμε να τους δείχνουμε και να τους επικαλούμαστε, είναι απλώς στάχτη στα μάτια των αδαών. Η τεχνογνωσία είναι (και) θέμα κλίμακας.
2. Η βιομηχανική πολιτική του κράτους, και μάλιστα σε τόσο ειδικούς τομείς όσο η στρατιωτική τεχνολογία, είναι φυσικά πολύ πιο πολύπλοκη από τη φορολογία, όπως αρέσκονται διάφοροι να αναφέρουν. Σοβαρά πιστεύει κανείς ότι η Σουηδία ή η Τουρκία ανέπτυξαν αμυντική βιομηχανία όταν εφάρμοσαν ευνοϊκή φορολογική πολιτική;!
3. Σχετικά με τα ΑΕΙ, τις spin off, και τη βιομηχανική πολιτική: είναι κρίσιμο να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει κάποια «συνήθης διεθνής πρακτική» στη βιομηχανική πολιτική. Κάθε χώρα που αποφάσισε (στα σοβαρά) να αναπτυχθεί βιομηχανικά, ανέπτυξε και εφάρμοσε τη δική της βιομηχανική πολιτική. Τα τελείως θεμελιώδη είναι πάντοτε κοινά (κρατικός σχεδιασμός και ενίσχυση με χίλιους διαφορετικούς τρόπους), το μοντέλο είναι συνηθέστατα διαφορετικό. ΑΛΛΟ (στο παρελθόν, αλλά ακόμη και τώρα) στις ΗΠΑ, ΑΛΛΟ στην Ταιβάν, ΑΛΛΟ στο Ισραήλ. ΑΛΛΟ στη Γερμανία (κι άλλο στη Γερμανία όταν ανέπτυσσε βιομηχανία, κι άλλο τώρα που θέλει να κρατηθεί στον αφρό του βιομηχανικού κόσμου), παντού διαφορετικά. Το ζητούμενο είναι το ίδιο: πώς η εθνική βιομηχανία θα είναι ακμαία και ανταγωνιστική. Ο τρόπος διαφέρει. Το να λέμε «η συνήθης πρακτική σε spin off είναι η συμμετοχή πανεπιστημίων μέχρι τόσο της εκατό» σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνουμε ποιο είναι το πρόβλημα που προσπαθούμε να λύσουμε.
Σε σχέση με την παραίνεση περί σκιάς, ευχαριστώ – υπόχρεως.